Het leven met COVID-19 is in Buswale niet makkelijk. De prijzen zijn verdubbeld. Gezinnen zijn afhankelijk van liefdadigheid die wordt gegeven door organisaties en meer welgestelde gezinnen in de vorm van voedsel.

De kerken zijn 13 maanden volledig gesloten geweest. Sinds kort mogen er weer vieringen worden gehouden maar met beperkingen, slechts de helft van de normaal gesproken kerkgangers mag toegelaten worden. Auto’s mogen maar de helft van het gebruikelijke aantal passagiers vervoeren. De scholen zijn weer beperkt open gegaan. Van de lagere school alleen de 7^e klas. Van de middelbare scholen alleen klas 4 en 6. Het schoolgeld is verdubbeld om aan de onkosten te kunnen voldoen. Gezinnen die kinderen in de genoemde klassen hadden, stonden voor een groot probleem. Om het schoolgeld te kunnen betalen moesten ze leningen aangaan, sommige moesten zelfs een stuk van hun land verkopen aan geldschieters.

Inmiddels zijn veel kinderen gestopt met school. Niet alleen vanwege het geldgebrek maar ook in verband met zwangerschappen bij de meisjes. Andere kinderen hadden het gevoel dat ze volwassen waren geworden en weigerden om weer naar school te gaan.

Wat betreft de vaccinatie heeft de regering alleen gezorgd voor het leger, politie, leraren, medisch personeel, mensen van 60 jaar en ouder en mensen met speciale ziekten zoals diabetes, hoge bloeddruk aids, tuberculose enz. Voor de rest van de bevolking is nog niet bekend wanneer en of ze worden ingeënt. Er wordt ook niet veel getest want de COVID-19-test is erg duur: 200.000 Oegandese shilling ongeveer 50 euro.

Maar sinds 19 juni is Uganda, gedurende 42 dagen, weer in een volledige lockdown gegaan. Dat betekent dat alle hierboven genoemde vrijstellingen weer zijn opgeheven. Hiermee hoopt de regering de verspreiding van het Delta-virus te beperken. Met lockdown wordt bedoeld dat inwoners zich binnen een beperkt aantal kilometers rond hun woonplaats mogen voortbewegen. Ze mogen alleen op straat tussen 6.00 tot 21.00uur